Ülkelerinde saygın profesörler ve alimlerdi. Fakat İsrail’de bekçilik ya da güvenlik görevlisi olarak çalışıyorlar. Yapılan yeni bir araştırma sonucu, eski Sovyetler Birliği ülkelerinden gelen muhacirlerin 3/1’inden çoğunun doktor unvanını taşımalarına rağmen, eğitimlerine uygun işlerde ve kendi meslek dallarında çalışmadıkları; fabrikalarda, tarlalarda, inşaatlarda işçi ve hizmetçi olarak çalıştıkları ortaya çıktı. Yüksek lisansını tamamlamış kişilerin bilinen ortalama sayısı, muhacirlerin %50’sine tekabül ediyor.

Rovin Sosyal Entegrasyon ve Göç Enstitüsünün yazılı olarak hazırladığı yıllık rapora göre yüksek lisans ve doktora unvanına sahip muhacirlerin %13’ü inşaat, ziraat ve sanayi işçisi olarak, %26’sı hizmetçi ve satış elemanı olarak, %8’i ise diğer işlerde çalışıyor.

Akademinin yayınladığı veriler, muhacirlerin sadece 3/1’inin eğitimleriyle ilgili alanlarda çalışabildiğini gösteriyor. 10 seneden beri İsrail’de bulunan orta halli muhacirlerden ise sadece %26’sının işleriyle meslekleri arasında bir uygunluk var. Bu orta halli İsraillilerin %38’ine tekabül ediyor. Muhacirlerin %20’si ise haftada 60 saatten daha fazla çalışıyorlar.

Verilere göre, yüksek lisansını tamamlamış orta halli muhacirler arasındaki işsizlik oranının orta halli İsraillilerden %12 oranında daha fazla olduğu ortaya çıktı. Muhacirlerin %54’ü şirketlerin bekçiliğini yapıyorlar.

Orta halli bir muhacirinin aylık maaşı 6.163 Şikel civarında. Buna karşın orta halli bir İsraillin maaşı ise 8.647 Şikel.

Enstitünün araştırmalarına göre, muhacirlerin ülkede 10 yıl kadar çok sıkıntılar çekeceklerini ve iş bulmalarının zor olduğunu belirtiyor. Büyük çoğunluğu, geçimlerini sağlamak için eğitim ve mesleklerine uygun olmayan işlerde çalışmak zorunda kalıyorlar. Başka bir açıdan araştırma, devletin hacmi itibariyle doktora sahiplerine belirli iş imkanı verdiğini fakat yüksek lisanslarını tamamlayanlara iş imkanında yoksun bıraktığını ortaya koydu.

Rapor, “oranlar açık bir şekilde ortaya koyuyor ki, muhacirlerin büyük çoğunluğu İsrail’de 10 yıldan fazla senedir bulunmalarına rağmen, mesleklerine ve eğitimlerine uygun işlerde çalışamıyorlar, çok az ücret alıyorlar ve ihtiyaçlarını gidermekte zorlanıyorlar” ifadeleriyle sona eriyor.


FEM