islami Analiz /Emin Güneş

İran’da son birkaç gündür olup bitenler bir devrim gibi yutturulmaya çalışılıyor. Şöyle ki; Tweetlerin, paylaşımların, videoların, haberlerin vb. hacmine bakarsanız, devrimin en az bir yıldır devam ettiğini ve aylardır çatışma içinde olduğunu sanırsınız. Oysa eylemciler yaklaşık bir haftadır sokaklarda ve sadece 3 gün eylemler zirve yaptı. Buna rağmen ülke greve, kapanmaya ve hüzne mi daldı?!, Hayır, piyasa iki saat bile kapanmadı. Sokaklarda kan akıyor sanıyorsunuz ama insanlar yaşıyor, alışveriş yapıyor, düğünler, yas ve günlük yaşam kesintisiz akıyor. 79'daki gibi milyonlarca insan sokaklara döküldü sanıyorsunuz ama meydanlarda caddelerde yoğun bir kalabalık yok.

Baudrillard'ın (ünlü Fransız sosyolog) büyük ses getiren "Basra Körfezi Savaşı Olmadı" adlı önemli bir kitabı vardır. Kısacası, medyadan savaş olarak gördüğümüz şey, orada olandan o kadar farklıydı ki, bir şekilde olmadığı söylenebilirdi.

Gerçeklik algımızla, ‘gerçeklik’ arasındaki ilişki koptu, gerçek ile gerçeklik algısı iki farklı şey. Eğer bu Allah’ın kulu hayatta olsaydı muhtemelen İran'da olup biteni gördükten sonra tekrar bir kitap yazar ve en iyi “sanal devrim" olarak adlandırırdı.

Aslında bugün sanal bir İran'ın yaratıldığı iddia edilebilir. Bu sanal İran'da; siyah puşulu ve kanlı insanlar barikatlar kurmakla meşguller. Askerler kaçıyor, bir hafta önce ölen lider (İmam Hameney) yine öldü! Paralar bir İsviçre bankasına götürüldü, sokaklarında cesetler taşınıyor, kısacası her şey bitti. Devrim zaferin eşiğinde ve hatta muhtemelen kazandı.

Bu "uydurma İran" ve "gerçek İran’ın arasında astronomik bir mesafe var. Bu ikisi arasındaki ilişki tam olarak net değil, ancak ikisi ayrı şeyler. Bu imaja sahip olan aktivistler, onu heyecan verici insanlarla gerçeğe dönüştürmek istiyorlar. Şimdiden “affedilecekler ve cezalandırılacaklar” listeleri yayınlıyor, hicaba da izin veriyorlar!!!

Bu Basra Körfezi Savaşı'ndan bir adım önde. Görüntünün gerçeğe uzantısı ilk günlerin zihinsel baskısı o kadar fazlaydı ki, sadece sanal dünyaya göz atarak depresyona girmek mümkündü.

Belki de bu nedenle internetin kesintiye uğraması olayların gidişatını önemli ölçüde etkiliyor, gerçek ve kurgu arasındaki bağlantıyı tamamen koptarıyordu. Ama bu sefer çok ilginç bir şey oldu. Sanal İran'da yaşam tamamen bağımsız olarak devam etti. Ve mesafe daha da büyüdü.

Protestocular gerçek İran'da evlerindeydiler, ancak sanal İran'da başkente ulaşmışlardı. Ve daha da ilginci, bu sanal İran, yurtdışındaki İranlılar için tek iletişim aracı haline geldi. Gerçeğin yokluğunda, görüntü tamamen yerini aldı. Yurtdışındakilerden bazıları gerçekten bir devrimin gerçekleştiğini düşündüler.

İran'ın sessizliği barış ve uzlaşmadan değil, ağ kesintisi ve zayıflaması nedeniyle. Kimine göre eğer son saatlerde değilsek, fecre yakınız!

Hayret! Kimi aktivist güven mektubu veriyor kimi ganimeti bölüştürüyor. Diğeri öğle saatlerinde Tahran'a saldırı emri veriyor.

Bu büyüklükteki bir devrimin kesinlikle küresel kapsama ihtiyacı var. Angelina Jolie’den Sezen Aksu’ya Kardashian'dan JK Rowling ve Roger Waters’a kadar bütün ilginç ünlüler destekliyorlar. Angelina Jolie’ Suriye’yi ziyaret etmişti ya bu aynı zamanda Suriyeleşme hedefine işaret ediyor.

Şimdi soru şu: Lider neden birkaç ayda bir ölüyor da seyirci hala bu resmin başında oturuyor? Çünkü bu görüntüde yaşamayı seviyor. Bu "sanal devrim" sadece medya tarafından yaratılmamıştır. Bazı kullanıcılar da buna katılır. Aslında sanal İran'da kendi hayallerini görüyorlar.

Ve sosyal ağ onlara bu rüyada yaşama fırsatı veriyor. Arkadaşlarınızla bir devrim yapın. Hashtag bağırmak gibidir. Lebbeyk gibi retweetle! Binlerce robot ve Arnavutlar ve Suudiler bu atmosfere katılabilir ve manipüle edebilir.

Çevrimiçi mağazalara gidiyorlar ve kapanmaları için baskı yapıyorlar. Sanki gerçek piyasayı kapatıyorlar. Ünlüler ve şöhretler bu dünyadaki entelektüeller ve liderler gibidir. Bir futbolcu devrimin zirvesine çıkabilir. Yabancı bir aktörün hikâyesi, bir ülkenin siyasi bir ifadesi gibi olur. İşte bazıları bu sanal görüntüde yaşıyorlar.

Ama gerçek gerçeklik, gerçektir. Ve Musa'nın asası gibi, ejderhayı anlamsız kılar. Ve katılımcılar gördüklerinin bir resim olduğunu anladıklarında kimisi bunalıma girer, bazıları uyanır ve bazıları fotoğrafın tadını çıkarmaya devam etmeyi tercih eder.

Pencere açılana kadar hava durumu referanstır.

İslami Analiz