a) EbuCehil:“Ne mutlu Kureyşliyim!”taifesinden zengin,güçlü, merhametsiz, köleleri var. Açık yürekli bir kâfir. Putçuluk dinin- den nemâlanarak yaşar. Emek hırsızlığı, yetim hakkı, kul hakkı yemeyi çok sever. “Eğer Kureyş’e bir Peygamber gelecekse O ben olmalıyım.” diyecek kadar kendisini beğenmiş bir hadsizdir. Sırtlanca yaklaşımlarla düşmanına saldırır. Çokça adam toplamadan tek başına meydan okumalarda bulunamaz. Kavim, kabile, akrabalık, örf, adet, töre vs. edebiyatı yapsa da işine gelmedi- ğinde hiç kimseyi tanımaz, menfaatperest biridir.
b) Ebu Leheb ve Karısı: Tıpkı Ebu Cehil gibi aynı kalibresizlikte zengin ama hırsızlıktan kendisini alı koyamayan birisidir. Hz. Muhammed’in (s.a.v) amcasıdır. “Ne mutlu Kureyşliyim!” taifesinden olup “Ata, Atalarım” diyerek velvele yapanların başını çeker. Örf, töre vs. edebiyatı yapar ancak kendi töresine de ihanet edecek kadar haindir. Karısı da kocasının küfür ve şirkte ruh ikizidir. Varını yoğunu satmaya razıdır. Ebu Leheb, akrabalığı var eden yaratıcıya karşı akrabalık bağlarını istismar ederek, şirk koşan bir tip olarak belirgindir.
c) As b. Vail, Velid b. Muğire: Putçuluk dininden en iyi nemâla- nan,mazlumlardan aldığı malların dahi ücretini ödemeyen işçi, köle ne varsa hak gasp etmeyi huy edinmiş, tefeciliği meslek edinmiş, dostlar edinememiş, kibir ve kurnazlıkları ile şöhret bulmuş, kendilerinin de tıpkı putlar gibi kutsanmasını isteyen iki benzer prototiptirler.
d) Ebu Talib: Putlardan uzak duran, soylu ataları gibi kamuya hizmet etmesi, mazluma merhamet göstermeyi ahlâk edinmiş, bilge bir şahsiyet. Yetim ve öksüz yeğeni Muhammed’in (s.a.v) bakımını üstlenip toplumsal örf ve adetin üzerinde töresine sahip çıkan asil bir adam. Herkes tarafından sevilen, sözü dinlenen muteber bir şahsiyet.
e) Muhammed b. Abdullah: Doğumdan önce yetim kalmış, altı yaşında annesini kaybetmiş, dedesi ve amcası tarafından bü- yütülen dikkat çekici nitelikte câzibesi, ahlâkı olan eminliği ile şöhret bulmuş bir insan (s.a.v). Henüz vahiy gelmediği için sa- dece Emin Muhammed olarak bilinen dürüst, yardım sever, yakınlarına ve ailesine iyi davranan aile reisi. Yer yer hakemliğine müracaat edilecek kadar toplumsal açıdan son derece muteber bir şahsiyet.

f)Hamza b. Abdülmuttalib: Aslan avcısı, Muhammed’in (s.a.v) yaşıt amcası; pehlivan, korkusuz, yiğit, töresine sahip, operasyonel bir kişilik. Tek başına (küçük) ordu niteliğinde savaşçı. Va- hiyden sonra Hz. Muhammed’e (s.a.v) eziyet edildiğini duyunca müşriklere meydan okuyup, elindeki yay ile müşriğin kafasını yarıp ilk kanı dökenlerden.
g) Ebu Bekir Abdullah b. Ebi Kuhafe: Putçuluk dinine bulaşmamış, fıtratı bozulmamış, içki, kumar, zina gibi zelil fiillere vahiyden önce dahi yaklaşmamış tertemiz bir şahsiyet. Muhammed’in (s.a.v) çocukluk, delikanlılık döneminden beri arkadaş- lığı olan güzel bir dost. İnandığı dava uğruna varını yoğunu har- cayacak kadar dava insanı. Cesur, yiğit, cömert, bilge, kilit bir insan. Yoldaş kavramının karşılığını taşıracak kadar dolduran güzel insan.
h) Habeşli Bilâl: Mazlum, mustaz’af bireylerin en iyi temsilcisidir tasvir yansımalarında. Adaleti, dürüstlüğü, çalışkanlığı yetmemiştir Bilâl’i kölelikten kurtarmaya. Sadece karın tokluğuna çalışıyor olması da yetmeyecektir. Mekke’nin kibirli müşrik önderleri mazlumların sadece mallarını, özgürlüklerini, çalışma saatlerini almamışlardır. Aynı zamanda mazlumların izzetini, şerefini, namusunu, adalet ve hak anlayışını ve inançlarını da satın alıp diledikleri gibi tasarruf etmek istemişlerdir. Kölelerin kime tapacağı, kime secde edeceği, kimi rabb edineceği sahip aristokratların emri ile belirlenecektir. Nasıl inanacaksın, nasıl yaşayacaksın, nasıl giyineceksin, nasıl giyinmeyeceksin, ne şe- kilde ibadet edeceksin bütün bunların tamamını soylu (!) efendi- ler belirleyecektir.
i) Zeyd siyahi çocuk bir köle... Köle tacirleri tarafından kaçırı- lıp Mekke’de köle pazarında satılmış 10-12 yaşlarında mazlum bir çocuk. Kaderin fırça dokunuşu ile henüz vahyin gelmediği zamanda Hatice, Muhammed (s.a.v), evin küçük kızı Fâtıma ve diğer küçük çocuk Ali ile aynı evde yaşamaktadır. Babası ve amcası Zeyd’in bedelini ödeyip annesinin yanına götürmek üze- re izini sürerek yaşadığı evi tespit edip Muhammed’den (s.a.v) isterler. Muhammed (s.a.v) “Bedelsiz, Zeyd gidebilir.” dese de“Hayır ben burada kalacağım.” diyen köle Zeyd... Peygamberlik yokken dahi insanî ışığını bulmuş Zeyd hanenin huzurlu üyesi olarak hayatına devam eder.
k) Ve Diğer Mustaz’aflar… Diri diri gömülen kız çocukları, kocaları tarafından ahlâksızlığa zorlanan kadınlar, evlatları tarafından Mekke’nin vadilerine ölüme terk edilmiş ihtiyarlar. Özgür doğmuş ancak zayıflığı sebebi ile köle pazarına düşmüş insanlar, aileler. Sarhoş sofralarına ve putlar adına kurban edilen hayvancıklar. Sahipleri ve patronları tarafından sürekli dövülen işçiler, köleler ve binek hayvanları. Kısacası zulüm sisteminden dolayı çile çeken tüm canlı ve cansız varlıklar.
İyi – kötü, kadın – erkek, canlı – cansız tüm unsurların içerisinde yaşadığı bir topluluk Kureyş...

Nuhbe yayınlarından çıkan “Namaz Okumaları” isimli eserden iktibas edilmiştir.