Kerbelâ’nın Kanlı Gömleği…

Hüseyin’in kanlı gömleği sahte gözyaşları ile kirlenmeden

Hüseyin’in her yönden yırtılmış gömleği dikilmeden

Hüseyin’in gözleri hakikate açan terli gömleği gelmeden

Yezid’in okları Ali Ekber’e ve Ali Asgar’a değmeden

Kevser günü huzur-u Fatıma’da yüzleri yere eğmeden

Zeyneb zalimin yüzüne haykırıp yiğitliği ortaya sermeden

Ey mümin tekbir al içindeki fil ashabına ya ebabil ol ya siccil

Tekbir al içindeki kureyşe tebliğ et Ali’yi elçi Hamza’yı bekçi kıl

Veyl olsun de o namaz kılanlara ki ne yoksulu bilirler ne yetimi

Ve de miskini…

Veyl olsun de Kerbela’da oluk oluk kan akarken maunu esirgeyip susanlara

Kevser’in çocuklarından bir kırba suyu esirgeyenlere de veyl olsun de…

Yine de ki sizin tapınma gerekçelerinizle tapmam

Sizin taptıklarınıza da tapmam,

Din diye uydurduğunuz kitapsız ve sünnetsiz dininiz sizindir…

Tevhid dini, elçinin tebliği din, dinimdir.

Mızrakların ucundaki sahifeler ve mızrağı tutan sefihler

Allah’ın yardımı ile ifşa oldu o günkü sufyaniler…

Dalga dalga hakikat yayıldı tevbe ,istiğfar hamd ile

Sıddıkı’nı yanına al ve hicretine başla yada Ömeri bir çıkış ile

Ya anasını ağlat ya da çocuğunu yetim bırak hainin..

Kır Ebu Leheb’in hakka uzanan iki elini

Hazır yüklenmişken odunları yak çırasını

HÛ de nefesini tüketme anlayan HÛ’dan anladı

Anlamayan çaresiz doğdu ve doğurdu…

Bir Felak gibi Yezid’in karanlığı yarıldı o gün

Zulumatın şerrinden sığın Rabbine korkma

Akidelere üfleyen kadın tabiatlı üflemecilerden de sığın

Kevser’in çocuklarına verilen nimetlere hased eden hasedciden de…

Tekbir al ey Mü’min terbiye ol Rabbinnas ile

Teslim ol mülkün ve din gününün Maliki’ne, Meliki’ne

LÂ’nın ilahesini illallah ile bitir ki “insanların İlahı”na sığınabil.

Seni hak ile batıl arasında gezindirip şaşırtan hannası,

Tükenmek bilmeyen vesveselerini,

Cin ve insan şeytanlarını Ehl-i Beyt aynasında seyret…

Seyret ki gerçek bir besmele ve hamdele ile din gününü unutmadan

Sırat-ı müstakim yolcularına yetiş.

Yetiş ki nimet verilenler ile musibet verilenleri ayırabil.

Ayırabil ki gazaba uğrayanlardan ve dâlalete düşenlerden olmayasın…

İmam Cafer-i Sadık’ın buyurduğu gibi unutma her ay Muharrem her yer Kerbelâ her gün Aşura…

Ne Muharrem geçti, ne Aşura bitti, ne Kerbelâ’da akan kanlar kururudu.

Yezidiler kan dökmekte, Hüseyniler kıyam etmekte, Zeynebiler hakkı haykırmakta

Yoksunlar ve hiçler suskun, habersiz ve sancısız…

Taştan da katılaşmış kalpleri ile ağ sermekte cumartesisine

Cumasını mübarekleyip…

Gün ölüm günü değil diriliş günüdür,

Gün dövünme günü değil şehadet günüdür,

Dünyalık kerbelânda Yezidi nefsine ve Yezid’e kıyam et.

Kıyam et ki diri kalasın Aşkın Şehidi’ne yoldaş olasın…

Abdullah Mesud / Tevhidhaber