İbrahim Küçük

İbrahim Küçük

Gazzem...

Gazzem"

 

Gazzem"..

 

Bağrında binlerce masum çocuk"

 

Çoğu daha ana sütüne kanamamış.

 

Semaların da ise onbinlerce bomba"

 

Oysa onlar misketi sadece oyuncak  bilirlerdi,

 

Can yakmayan camdan boncuk".

 

Ahhh Gazzem!

 

Karanlık bastırdıkça haramiler de bastırdı"

 

Sabah oldu ama haramiler hala orada".

 

Ahhh Gazeli bebeğim!

 

Anacığın ağlamana kıyamazdı"

 

O gece kulaklara değen taze çocuk sesi değildi sadece,

 

Bebekleri gözüne kestirmiş bir canavarın vınıltısıydı,

 

İnsanlık onurunun tepesinde gürleyen"

 

Bebeğim!

 

Yaşamanı istemediler,

 

Hayır yaralanmaya da hakkın yoktu senin"

 

Vurun, ambulansları vurun!

 

Hastahaneleri vurun!

 

Yolları, doktorları, ağaçları vurun!

 

Vurmayanları da vurun!

 

Kahpelik paçanızdan akıncaya kadar vurun!

 

Dercesine"

 

Halbuki biliyordu maymunların çocukları,

 

Ne kadar asil olduğumuzu"

 

Biliyordu onlar"

 

Hz. Hamza"nın atının yelesine yapışarak

 

Yakaladığımız yiğitliği,

 

Zülfikar"a nasıl biley taşı yaptığımızı"

 

Fatıma"nın sütüyle büyüyüp"

 

Ciğerimizde Hz. Hüseyin"in kanını taşıdığımızı"

 

Biliyorlar bebeğim biliyorlar.

 

O senin canını yakanların,

 

Mucahid babana kast edenlerin,

 

Yanına bunu komayacağımızı,

 

İyi biliyorlar bebeğim"

 

Sen de bil Allah aşkına".

 

Bil çocuğum uzakta da olsa,

 

Yakın akrabalarının sana buradan ağıt yaktığını bil"

 

Ve bebeğim az da olsa senin şefaatinden umut var oğlumuzu da bil"

 

 

Bu yazı toplam 44124 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar