er gün bir vaaz. ;

Her gün beddua. 

Her gün küfür kâfir. 

Oysa eskiden böyle miydi? 

“Diyalog” derdi, “hoşgörü” derdi, “incinsen de incitme” derdi. 

Ruh hali perişan! 

Dahası “ruhsal çöküntü” yaşıyor. 

Haşa! Ben demiyorum, uzmanları diyor. 

Pensilvanya’dan gelen haberlere göre de avuç avuç sakinleştirici ilaçlar alıyormuş! 

Bir başka iddiaya göre de kendisine haber verilmeden bol miktarda yemeklerine katılıyormuş. 

Çok agresif, çok sinirliymiş. 

Bilmez mi ki keskin sirke küpüne zarar? 

Kendisine bir öneri. Tatile çıksın. 

Şöyle bir gezip dolaşsın. 

“Güney’e” gitsin. 

Gerçi oralar da biraz karışık. 

O vakit Dubai’ye gitsin. Oraları bilen “dostları” kendisine refakat edebilir. 

Hava değişimi iyi gelir. 

Tamam, örgütü bir çuval inciri berbat etti. 

Hayalleri suya düştü. 

Deşifre oldu. 

Ama ne yapalım? 

Bu türden örgütlenmelerin sonu hep böyle olmuştur. 

“Keşke” demenin, yırtınmanın, dövünmenin faydası yok. 

Allah muhafaza! 

Böylesi zamanlarda insan akıl sağlığını da yitirir hafazanallah. 


Ne olacak bu Ahmet Hakan’ın hali? 

Ahmet Hakan Hürriyet’in yeni genel yayın yönetmeni Sedat Ergin’e övgüler dizmiş. 

Vıcık vıcık. 

Literatüründe ne kadar güzelleme varsa hepsini Ergin için boca etmiş. 

Allah’ım Allah’ım. 

Uzun lafın kısası, “gelen ağam, giden paşam” diyor anlayacağınız. 

Kovulan arkadaşları için ise günlerdir tek bir satır kaleme almıyor. 

Bravo Ahmet! 

Bravo!